Cənazələrin mənşəyi və məqsədi

Cənazə mərasimləri, mərasimləri, mərasimləri və / və ya digər insanları ölümdən qurtarılan və ya ölmüş şəxsin qalığının fiziki iştirakı olmadan saxlanılan şəxsin xatirəsinə hörmət etmək məqsədilə aparan digər mənalı əməlləri əhatə edir.

Cənazə və s

Xüsusilə ABŞ-da, əksər insanlar ayrı-seçkiliyi etmədikləri halda cənazə dəfn edilmə ilə eyni deyil.

Sonuncu, ölümün praktiki, hörmətli bir şəkildə meydana gəldikdən sonra fiziki qalığın nə ilə əlaqəsi lazım olduğuna toxunan tamamilə son bədənin təsvirinin ümumi formasıdır. Qəbiristanlıqda, torpağın yuxarı hissəsində (yəni bir türbədə) və ya qələvi hidroliz kimi qəbiristanlıqda torpaq altında torpağın bir neçə mövcud formaları mövcuddur. Başqa bir deyişlə, son seçmə üsulu yalnız "ölülərin ehtiyaclarına" cavab verir.

Digər tərəfdən cənazənin məqsədi "yaşayış ehtiyaclarına" cavab verməkdir. Cənazə və ya xatirə xidməti sağ qalanlara kömək edir:

Cənazə forması və funksiyası

Ölümündən sonra, tez-tez birdən yeddi günədək keçirilir - cənazənin forması fərdin şəxsi və dini üstünlüklərinə və / və ya xilasedicilərinə, mədəni və ya ictimai normalarına və ölümü əhatə edən hallara əsasən çox fərqlənə bilər , zəruridirsə.

Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, cənazənin funksiyası görünüşündən və ayinlərdən, mərasimlərdən və mərasimlərindən asılı olmayaraq mahiyyətcə universaldır.

Ümumiyyətlə, Qərb mədəniyyətlərində cənazə mərasimləri daxildir / daxildir:

Qərb mədəniyyətlərində cənazələr də daxil ola bilər:

Bir cənazə, adətən, ölənlərin fiziki qalıqlarının olması, məsələn, pişikli bir cənazə xidmətində olduğu kimi, bu tələb olunmur. Ailələr tez-tez fərdi olaraq göyərmə və yaxud kreminan ölüləri xatırlamaq və xatırlamaq üçün mənalı bir xatirə xidmətini təşkil edir və aparır. Cənazə xidməti və xatirə xidməti eyni funksiyaya və məqsədə xidmət edir, lakin ölənlərin fiziki iştirakı olmadan həyata keçirilən xidmətlər adətən xatirə xidməti olaraq xatırlanır.

Sözün mənşəyi

Cənazə termini "cənazə, cənazə mərasimi, qəbir qəbulu" və ya "ölüm, cəsəd" mənasını verən latın sözcük funusundan gəlir. Sözü başlanğıcda xüsusilə ölülərin dəfinə 1500-cü illərin əvvəllərinə qədər istinad edilmiş, onun mənası, ölən birinin dəfn mərasiminə toxunmaq üçün istifadə edilərək genişlənmişdir.